يا حبيبى يا انبا كاراس

يا حبيبى يا انبا كاراس

حضرت سيده مع ابنائها وبعض الجيران قداس احد الشعانين بكنيسه الانبا كاراس والاباء السواح بديروط وقالت السيده فرحنا جدا بعد القداس وتركت اولادى يلعبون فى فناء الكنيسه بعد القداس اذ وقفنا قليلا فى فناء الكنيسه وقمنا بزياره بقيه الكنائس فى نفس الكنيسه وحينما اردنا الانصراف ابحث عن طفلى واصلى وهو خمس سنوات فلا اجده وبدأت ابحث عنه فى كل مكان فى بقيه الكنائس وحضانه الكنيسه والحضانات المجاوره الحكوميه الخاصه وارسلت الجيران للمنزل ليبحثوا عنه فى شارعنا فلم يجدوه فبدأت انهار فى البكاء واقول كده برضه يا انبا كاراس اجى كنيستك باولادى كاملين ارجع من عندك من غير واحد منهم وبدات ابكى بحرقه شديده لكن الاب الكاهن طمأننى وقال لى نعمل تمجيد واخر ما نخلص التمجيد هتلاقى حد يقولك هو دى ابنك وفعلا قمنا بعمل تمجيد امام مقصوره الانبا كاراس بدموع وانهينا التمجيد وانا مازلت ابكى حولى حتى يسألنى احد عن ابنى كما اخبرنى الاب الكاهن فلم اجد احد واستمرت فى البكاء ايضا واذ بشابه غير مسيحيه تقف على باب الكنيسه وتقول الولد ده لقناه فى الشارع حد يقول تذهبى الى الكنيسه واذ بها تنادى على هو دى ابنك فجريت عليه بسرعه متشكره يا حبيبى يا انبا كاراس

صلى من اجلى ياحبيبى